ఇది...ఓ...కొడుకు...కథ..!

మనం అందరం
బాగా ఎదిగిపోయాం...!
మన ఫ్రెండ్ మనకి కాల్
చేసి, బయటకు రమ్మంటే
మనం అనే మాట....
"రేయ్..మామ..మా..
బాబు (నాన్న) ఉన్నాడ్రా
ఇంట్లో బయటకు వచ్చానో
మా బాబు సావగోట్టేస్తాడు...రా..!
హ..హ..హా .....
నాన్నని నాన్న అని
పిలవలేకపోతున్నాం..
ఒక్కొకరు ఒక్కో పేరు
పెడుతున్నారు తండ్రికి.
“నాన్న” అనే ఈ రెండు
అక్షారాల పదం విలువ
ఇప్పుడు మనకి తెలియదు.
నాన్న చనిపోయాక తనని
స్మశానానికి తీసుకెళ్ళే దార్లో...
ఒక చోట నాన్న బాడీని
నేలపై ఉంచి, కొడుకుని
తండ్రి చెవులో నాన్న..నాన్న..
నాన్న అని మూడు సార్లు
పిలవమంటారు.
కొడుకు రెండు సార్లు బాగానే
పిలుస్తాడు, మూడోసారి
మాట రాదూ.
గుండెలో బాధ, గొంతులో
తెలియని నొప్పి, కళ్ళల్లో నీళ్ళు.
ఎందుకంటే..........
ఆ కొడుకు, తండ్రితో నాన్న అని
పిలిచేది అదే ఆఖరిసారి.
ఇంకెప్పుడు వాడు నాన్నతో
నాన్న అని అనలేడు.......
ఆ పిలుపు తనకి Just Half
Second మాత్రమే పట్టిింది...
కానీ...
ఆ Half Second లో వాడికి
మొత్తం కళ్ళముందు కనిపించేది..
మాత్రం...
“మనం స్కూల్ లో
Fan కింద కూర్చుని చదువుకోడం
కోసం నాన్న ఎండలో నిలబడి కష్టపడి చేసిన పని కనిపిస్తుంది.
మనకి కొద్దిగా జ్వరం వస్తే
అల్లాడిపోయే నాన్న,
తనకి ఎంత పెద్ద దెబ్బ
తగిలిన కూడా హాస్పిటల్
కి వెళ్ళకుండా మన
Future కోసం దాచిన
డబ్బులు కనిపిస్తాయి.
ఆదివారం ఒక్కరోజు
మాత్రమే వండుకునే
Chicken తో భోజనం
చేసేటప్పుడు నాన్న తన
ప్లేట్ లో ముక్కలు తీసి
మన ప్లేట్ లో వేసింది
కనిపిస్తుంది.
చివరగా ఎవరైనా
నువ్వు ఏం
సంపాధించావురా
అని నాన్న ని అడిగేతే
నా ఆస్తి నా కొడుకురా
అని నాన్న గర్వంగా
చెప్పింది కనిపిస్తుంది “
ఇవ్వన్ని కనిపించిప్పుడు
నాన్న ని గట్టిగా
హత్తుకుని “నాన్న నాన్న
నాన్న నాన్న నాన్న నాన్న ”అని పిలవాలని
అనిపిస్తుంది.
కాని...అప్పుడు నాన్న
ఈ భూమి నుండి చాలా
దూరంగా...అందనంత
దూరంగా వెళ్ళిపోయి
ఉంటాడు.
So...ఫ్రెండ్స్...నాన్న
ఉన్నప్పుడే తనని
"నాన్న” అని ప్రేమగా
పిలుద్దాం.
నాన్న పోయాక తన
ఫోటో దగ్గర కూర్చుని
బాధపడే బదులు....
నాన్న ఉన్నపుడే తనతో
రోజు కొంత టైం
గడుపుదాం.
ఆయన పోయాక FB లో
"my Dad is my Hero”
అనే post లు పెట్టే
బదులు.........నాన్న
ఉన్నప్పుడే నాన్న తో
"నాన్న, You are my
Hero” అని చెప్పుదాం.
అంత గొప్ప “నాన్న”అనే
పదాన్ని బాబు, గిబు
అంటూ కించపరచకండి
“తన జీవితాన్ని
ఖర్చుపెట్టి మన
జీవితాన్ని నిర్మించే
పిచ్చోడే నాన్న"