జీవితం
మీద bore
కొట్టింది. ఒకప్పుడుసామాన్య గుమాస్తాల దగ్గర్నుంచి దేశ ఆర్థిక వ్యవస్థను శాసించే
ఆర్థిక నిపుణుల వరకు ఈ రంగం లో వున్నారు.అని గర్వంగా వుండేది కానీ చాంతాండంత GST విధివిధానాలు పూర్తి చెసి చేసి ఉన్న
ఆసక్తి కాస్తా పోయి విసుగు వచ్చేస్తుంది.books of accounts, ledgers,
,balance sheet, trial balance, returns, reports audits scrutiny, time limit
deadlines ctc అంటూ విరక్తి - జీవితం లో సుఖం కనపడలేదు. ఇంకా ఏదో
కావాలి, ఏదో జరగాలి, ఏదో variety ఉండాలి.
ఇది
మానేసి ఇంకేదన్నా చేద్దాం అనిపించింది.
ఏమిచేయాలి ?అసలు నాకేమి చాతవతుంది?.
ఇలాగ అనుకుంటూ office
కి బయలుదేరా! అనాలోచితంగా దృశ్య,శ్రవణ యంత్రం (TV) వైపుచూడగా స్వామి
అలౌకికానంద ప్రవచనం వస్తుంది .అంతే “మదీయ మానసంబు నందు
తళుక్కున మెరిసినదో భావ వీచిక.. ఇప్పుడు యుగయుగాంతరానుగత కర్కశ సమస్యల
సంక్షోభంలో అల్లకల్లోలమై ఉన్న జగత్తుకు కర్తవ్యాన్ని తెలియజెప్పి సన్మార్గోపదేశం
చేస్తూ గడిపపేయటమే సులభమనుకున్నా.నా చిన్ననాడు విన్నవీ, కన్నవీ అతీతకాలపు స్మృతియవనిక వెనుక
దాగిన మఱికొన్ని జ్ఞాపకాలను ప్రజలకు
అంకితం చేయటం కంటె వేఱే మార్గం గోచరింపలేదు నాకు. ఒక అలౌకికానంద పారవశ్యంతో నేను
కూడా ఒక మహాస్వామివరేణ్యులు అయిపోతే
బాగుంటుందనిపించింది.కావాల్సినంత దబ్బు,పేరు సుఖం అన్నీ వున్నాయందులో అనిపించీంది. పేరు కూడా పెట్టేసుకున్నా! స్వామి గణికానంద.
కాని ఒక సమస్య మదిలో మెదిలింది. ఎలా మొదలుపెట్టాలి తోచలా!నిస్పృహతో
నడుస్తూ ఎదురుగా కనిపించిన ఒక ఆశ్రమంలోకి నడిచా!
శ్లో: హతోవా
ప్రాప్స్యసి స్వర్గం జిత్వావా భోక్ష్యసే మహీమ్
తస్మాదుత్తిష్ఠ
కౌంతేయా యుధ్ధాయ కృతనిశ్చయః
తా: ఓ
కౌంతేయా రణరంగమున మరణించినచో వీరస్వర్గం పొందేదవు. యుధ్ధమున జయించినచో
రాజ్యభోగములను అనుభవించగలవు. కనుక కృతనిశ్చయుడివై యుధ్ధమునకు లెమ్ము. నిజమే అనిపించిది. ఇందాక వీర స్వర్గం, రాజ్య భోగం అని అర్జునుడిని tempt చేసిన కృష్ణ పరమాత్మ ఫలాపేక్ష వదలమంటాడే.
ఫలాపేక్ష వదిలేస్తే జీవితంలో ఏదైనా ఎందుకు చెయ్యాలి అనిపించింది.
ఇంతలో ప్రవచనం ముగిసింది. భక్తులు ఒక్కొక్కరే కానుకలు
సమర్పించుకుని వెళ్తున్నారు. అందరూ అయ్యారు. స్వామి ప్రశ్నార్ధకంగా చూశారు.
నా కథంతా చెప్పుకొచ్చా!..నేను కూడా స్వామిజీ గా మారాలనుకుంటున్నాస్వామీ
అని చెప్పా!
అంతా విన్న తరువాత (కొంచెం ఇబ్బందిగా మొహం పెట్టి, దాన్ని మించిపోయేలా
చిరునవ్వు నవ్వి) పరమేశ్వరనుగ్రహ ప్రాప్తిరస్తు.
అంటూఎంతో చిరాకుతో కూర్చున్నాడు స్వామి అలౌకికానంద .కానీ ఇందులో కూడా కష్టం
వుంది నాయనా.
చెప్తాను విను”
అన్నాడు.
పేరులో తప్పితే అలౌకికంగా,
లౌకికంగా జీవితంలో నాకు ఆనందం దొరికినట్టు కనపడటం లేదు. ఎప్పుడూ ఇంతే నేను
ఉపదేశించే దానికి, నా జీవితంలో జరిగే దానికి చుక్కెదురు.
మొన్ననే ఏదో tv channel లో interview
కి వెళ్లినప్పుడు వాళ్ళు వేసే ప్రశ్నలకి జవాబులు చెప్పలేక కోపం కూడా వచ్చింది. నేనేమో
పరిపూర్ణమైన జ్ఞ్యానం ఈ జనాలకి అందించాలని ప్రయత్నం,
వీళ్ళు నా జీవితంలో జరిగిపోయిన వాటిని తీసుకుని ప్రశ్నలు. మొన్నటకి మొన్న కామ,
క్రోధ, మద, మాత్సర్యాలు విడవాలి అని చెప్తే నా గత
జీవితంలో వదిలేసిన పంకజం గురించి, ప్రస్తుతం ఆశ్రమం పేరు మీద ఉన్న భూముల
గురించి, నా competitor స్వామి అభేదానంద గురించి
అడిగితే మరి కోపం రాదా. ఇవాళ బొల్డు డబ్బు పెట్టి జనాలని పోగేసే‘కూడికలు’
‘ఆరాధనలు”
వచ్చాయి, asthma తగ్గింది,
గుండె జబ్బులు ,కిడ్నీ
లు బాగయ్యాయి. అని చెప్పి ఎంత ప్రచారం చేసినా ఎవడూ comment చేయడు.
డబ్బు మహిమ అలాటిది. వాళ్లెమో కోట్లకి పడగలెట్టడం. నేను ఎంత local,
indigenous స్వామి అయితే మాత్రం నాకేమో harassment. అసలు
ప్రజలకి వేదాలు, ధర్మం అంటే గౌరవం పోయింది.నేను కూడా
కొద్దిగా foreigners ని పోగేసి art of living,
level of thinking అని కొద్దిగా political
propaganda కలిపితే తప్పితే ఇది కుదుటపడేలాగా కనపడటం
లేదు. ఇది కాకుండా ఈ మధ్య పురాణాల మీద టీకా, తాత్పర్యాలు చెప్పే బ్రహ్మశ్రీ లు ఎక్కువై
నాకు అక్కడి నించి కూడా stiff competition.
ఈ next generation కి అసలివేమీ పట్టటం లేదు. వీళ్ళు computers,
dollars, abroad అని, అదే తాపత్రయం. ఇలాటి conditions లో
ఎలాగైనా నా సత్తా నిరూపించుకోవాలి. ఎలా?..... స్వామి ఆలోచిస్తూ కూర్చున్నాడు.
నాకు బుర్ర తిరిగిపోయింది. ఈ జిలేబీకి అంతం కనపడలేదు. ఒకటే విషయం
అర్ధం అయ్యింది. ఎలా కొట్టుకున్నా నా కష్టం నేనే తీర్చుకోవాలి. ఎవడూ తీర్చలేడు.
చావో, బ్రతుకో నేనే తేల్చుకోవాలి. ఒక నమస్కారం
పెట్టి తిరిగి పోయా!.
శ్లో:
కర్మణ్యే వాధికారస్తే మా ఫలేషు కదాచనా
మా కర్మ ఫల
హేతుర్భూః మా తే సంగో౭స్త్వకర్మణి
తా: కర్తవ్య
కర్మలను ఆచరించుట యందే నీకు అధికారము కలదు. కానీ ఎన్నటికీ దాని ఫలములయందు లేదు.
కర్మ ఫలములకు నీవు హేతువు కారాదు. కర్మలను మానరాదు. ఫలాపేక్షరహితుడవై
కర్మలనాచరింపుము.
దూరంగా
స్వామీజీ ప్రవచనం లీల గా వినపడుతుంది
……………………………………ధరణికోట సురేష్ కుమార్,ఆడిటర్
