కొన్ని శతాబ్దాల క్రితం అనగా 1945 – 1960 ల మధ్య, WhatsApp ఉండిఉంటే, అప్పట్లో సంక్షిప్త సమాచార ప్రక్రియ ఎలా సాగిందో తెలుసా…….!
అతడు :- సఖీ………!
ఆమె :- ప్రియా……!
అతడు :- రాత్రి భోజనము పూర్తి అయినదా ?
ఆమె :- అయినది. మరి మీరు భుజింతిరా ?
అతడు :- ఎపుడో………..!
ఆమె :- ఇంకా ?
అతడు :- ఇపుడే ముఖవాచకమును తెరిచితిని. అందు తమరు ఎగుమతి చేసినట్టి “స్వతః చిత్రము” మహత్తరముగానున్నది. వేల ఇష్టములను నొక్కవలెనన్న పరవశము కలిగినది మాకు. కానీ ఒక ఇష్టము మాత్రమే లెక్కకు వచ్చును కదా !
ఆమె :- నా యొక్క స్వతః చిత్రము తమకు అంతగా నచ్చినదా ప్రియా ?
అతడు :- అవును దేవి. మీ వెనకాల జాలువారుచున్నట్టి జలపాతపు అందాలు తమ అధరహాసపు సౌందర్యము ముందు తేలిపోవుచున్నవి.
ఆమె :- పోండి స్వామి. మీరు మరీనూ…….
అతడు :- ముఖవాచకమునందు ఆ యొక్క చిత్రము కిందనే వ్యాఖ్య ను లిఖించితిని కదా సఖి.
తమరు దానిని చదవనే లేదా ? ఇతరులు దానిని చదవకనే చదువుచూ లెక్కకు మించి ఇష్టములను నొక్కుచున్నారు.
తమరు దానిని చదవనే లేదా ? ఇతరులు దానిని చదవకనే చదువుచూ లెక్కకు మించి ఇష్టములను నొక్కుచున్నారు.
ఆమె :- చదివకనేం……! పలుమార్లు పరిపరి విధములా చదివితిని. మిక్కిలి ఆనందమున మునిగితిని. ఇంకనూ ఆయొక్క మకరందపు మడుగులోనుండి పైకి తేలలేకపోవుచున్నాను.
అతడు :- అటులనా ?
ఆమె :- అవును స్వామీ….
అతడు :- ఇంకా ……..?
ఆమె :- మీరే చెప్పాలి.
అతడు :- వర్షము ఎడతెరిపి లేకుండగా కురియుచున్నది. అంతర్జాలమునకు సాంకేతములు బహు అల్పముగా అందుచున్నవి. సందేషముల పంపకమునకు అంతరాయము కలుగుచున్నది. ఇక పడుకునెదము. ప్రాతః కాలమున మరలా శుభోదయముతో పలకరించుకొందాము.
ఆమె :- అవును స్వామీ…….. ఇక పవళింపవలెను.
మీకు శుభరాత్రి.
మీకు శుభరాత్రి.
అతడు :- అటులనే దేవి. మీకునున్నూ నా తరుపున శుభరాత్రి మరియు మధుర కలలు.
No comments:
Post a Comment